Hallo gespikkelde vrienden, ik ben "Indy". Ik maak alweer bijna een half jaar m'n nieuwe baasje heel gelukkig. Was wel even wennen voor mij in het begin om m'n grote huis met tuin te verruilen voor zo'n kleine woning op driehoog. Moest ik steeds al die trappen op, en dat had ik nooit geleerd! Nou dat was een koud kunstje voor mij hoor, ik had het zo onder de knieIk was een keurig opgevoede hond, maar bij m'n nieuwe baasje lap ik fijn alle regels aan m'n laars. Ik spring steeds lekker op de bank en als het vrouwtje slaapt, kruip ik gewoon bijhaar in bed. In het begin probeerde ze mij dat nog af te leren, maar ja dan doe ik gewoon alsof ik aan twee oren doof ben. Ik ben eigenlijk maar aan één oor doof. Ik vind het heel leuk om overal mee naar toe te gaan. Vooral de trein vind ik geweldig. Ik kruip dan bij m'n baasje op schoot zodat ik goed uit het raampje kan kijken. Ik maak ook steeds weer nieuwe vriendjes als ik met het openbaar vervoer reis, iedereen wil mij aaien. Ik ga vaak logeren bij m'n opa en oma. Daar valt altijd van alles te beleven. Oma is heel streng en probeert me goede manieren bij te brengen. Ik luister altijd alleen heel goed naar haar als m'n baasje er niet bij is. Ik kan mij daar prima vermaken met het schoonlikken van de kat en de cavia en ik kan er spelen met m'n zwartharige vriendje. Hij is al 11, maar is aan z'n tweede jeugd begonnen sinds hij mij kent. Ik laat me volledig domineren door hem, ook al is hij maar een klein opdondertje. Maar ja hij is nou eenmaal de oudste. Echt alle dieren zijn m'n vriendjes, vechten met andere honden doe ik niet. Kortom ik ben dus een ideale hond. Tenminste dat zegt m'n baasje, zelf schep ik niet zo graag over mezelf op. Ik hoop jullie allemaal een keer te ontmoeten tijdens een DIN-fondswandeling, kunnen we lekker samen spelen! Poot van Indy
