Terra

Mijn nieuwe huisgenoot.

Op een dag stond mw. Lagendijk op mijn voicemail met de boodschap dat er een leuke dalmaat in bemiddeling was gekomen.
Eentje met bruine vlekken, Fedor mijn vorige dalmaat had zwarte vlekken, maar bruin is ook best leuk natuurlijk.
Ik ging de omschrijving lezen en tja die zag er wel heel leuk uit.
Nadat ik contact met de eigenaar had gelegd, stelde hij voor haar (het is een meisje) te brengen voor een “proef=-weekendje”
En dat was best spannend, op vrijdagavond stopte er een auto in de straat en danste er een lieve stippelkont uit.
Ze liep een beetje onwennig door het huis, het werd pas pijnlijk toen het baasje vertrok. Het ging mij door merg en been zoals ze keek.
De eerste dagen was ze ook wat onrustig, maar dat was snel over gelukkig. Ik neem haar zo vaak als kan mee overal naar toe.
En we zijn ook vaak samen thuis. Nu heb ik nog een oude zwarte kater en die vond het allemaal wel prima, maar Terra, zo heet mijn dalmaat denkt daar toch even anders over. Het is mijn vrouwtje en jij blijft lekker uit de buurt, dacht zij! Nou, dat heb ik natuurlijk met zachte hand bijgestuurd en haar verteld dat de kater al heel oude rechten heeft. Inmiddels hebben ze zelfs samen in de mand geslapen en ook in de nacht verzamelt het spul zich gezellig bij mij in de buurt. Dat gaat prima.
Toen mijn dochter ons zag zei ze: mam, dit plaatje klopt helemaal, deze hond hoort bij jou.
Mijn kleinkinderen vinden haar geweldig en ze is er ook superlief mee. We hebben een pannenkoek feestje gehouden ter ere van haar komst.
Deze week is er een logeetje en zij zei mij dat je goed kunt zien dat ik haar baasje bent. Ze houdt je heel goed in de gaten, was haar conclusie.
Lieve Terra, je bent een verrijking in mijn leven en ik wil je nooit meer kwijt. Ik heb je voor altijd in mijn hart gesloten.
Laten we samen maar oud worden, grote vriendin. Je bent een geweldige hond. Een trouw maatje waar ik zielsveel van hou