Hallo allemaal ik heet Resty!
13 November 2010 (Ik weet het nog goed) lag ik lekker in mijn hok bij Freek en Anita. Ik hoorde een auto stoppen en kinderstemmen. Jammer genoeg ging iedereen het huis binnen en kon ik niets meer horen.....
Opeens kwam Freek me halen; ik werd even stevig toegesproken dat ik lief moest zijn (nou moe...dat ben ik altijd...) en mijn riem werd aan een vreemde mijnheer gegeven. Er stond een mevrouw vriendelijk te lachen met drie kinderen ernaast. Nou die heb ik even flink afgelikt en onder gekwijld (daar zijn mensen dol op weet je...) Mocht ik toch zomaar gaan wandelen! Even lekker aan de riem getrokken en lief gekeken naar die mensen. Opeens draait die meneer zich om en gaat uit zijn auto nóg een hond halen. Ha-ha wat een rare hond, wit met zwart net als ik, maar veel kleiner. Nu gingen we weer wandelen. Dat kleine hondje kijkt wel een beetje nijdig naar me zeg......
En ja hoor, deze mensen vinden me zo mooi en lief, ze nemen me mee naar hun huis! Ik spring gelijk de auto in natuurlijk! Dat kleine hondje (Anoek heet ze ) mag voor in de auto zitten. Na een hele poos auto rijden kom ik in mijn nieuwe huis. Ik krijg een heel groot kussen.
Anoek vind me eerst niet zo aardig, maar nu ik haar ieder morgen helemaal aflik en heb beloofd haar niet meer omver te lopen als we buiten spelen komt ze 's avonds lekker bij me op mijn kussen liggen. Het is hier fijn, mijn Nieuwe Familie woont hier helemaal tussen de weilanden. Het vrouwtje was helemaal verbaasd dat ik zo'n keurig opgevoede hond ben. Natuurlijk, als mensen zeggen; "Zit, Af, Blijf" dan doe ik dat gewoon....Ze wist zelfs dat ik van fietsen hield! Nou, dat heb ik laten zien hoor, ik heb haar vol gas over die polderwegen getrokken. Vrouwtje vond dat zo knap dat ze thuis eerst een halfuur op de bank moest gaan liggen.
Vrouwtje wandelt veel, en ik mag ieder dag los lopen of naast de fiets rennen. Mijn baasje is ook lief. Als hij uit zijn werk komt probeer ik altijd op zijn schoot te klimmen, daar moet iedereen erg om lachen. De kinderen hier zijn helemaal gek op me, ik word toch veel geknuffeld! Jammer dat de kinderen me niet uit mogen laten, ik sleep ze zo graag achter me aan het dorp door!
Ik ben hier nog niet helemaal gewend (vrouwtje denkt dat ik mijn Oude Familie soms nog mis...) en vind het erg jammer dat ik hier niet uit de prullenbak mag eten, de vaatwasser uit mag likken of op de bank mag liggen. Ook vind ik dat ze me wel meer eten mogen geven, weten ze niet dat ik veel meer honger heb dan andere honden?! Ieder uur een grote bak voer lijkt me wel wat. Ik sta ook altijd voor de kast met eten, maar het vrouwtje lacht me gewoon uit! Dus als ze even niet kijkt haal ik lekker alle lege (cola)flessen uit de kast en knaag die helemaal op....en als Anoek niet snel genoeg is pak ik lekker haar brokjes en kluiven ook af héhé.....
En ik zal een geheimpje verklappen; mensen kunnen niet goed lopen met die gladheid en sneeuw! Dus als het vrouwtje even niet oplet.....trek ik toch even hard aan die riem! Ze is al twee keer plat op haar gezicht gevallen. Dan sta ik toch stiekem in mezelf te lachen.......Vrouwtje kan toch hard mopperen zeg!
Vriendelijke Poot van Resty, en mijn kleine vriendin Anoek.
13 November 2010 (Ik weet het nog goed) lag ik lekker in mijn hok bij Freek en Anita. Ik hoorde een auto stoppen en kinderstemmen. Jammer genoeg ging iedereen het huis binnen en kon ik niets meer horen.....
Opeens kwam Freek me halen; ik werd even stevig toegesproken dat ik lief moest zijn (nou moe...dat ben ik altijd...) en mijn riem werd aan een vreemde mijnheer gegeven. Er stond een mevrouw vriendelijk te lachen met drie kinderen ernaast. Nou die heb ik even flink afgelikt en onder gekwijld (daar zijn mensen dol op weet je...) Mocht ik toch zomaar gaan wandelen! Even lekker aan de riem getrokken en lief gekeken naar die mensen. Opeens draait die meneer zich om en gaat uit zijn auto nóg een hond halen. Ha-ha wat een rare hond, wit met zwart net als ik, maar veel kleiner. Nu gingen we weer wandelen. Dat kleine hondje kijkt wel een beetje nijdig naar me zeg......
En ja hoor, deze mensen vinden me zo mooi en lief, ze nemen me mee naar hun huis! Ik spring gelijk de auto in natuurlijk! Dat kleine hondje (Anoek heet ze ) mag voor in de auto zitten. Na een hele poos auto rijden kom ik in mijn nieuwe huis. Ik krijg een heel groot kussen.
Anoek vind me eerst niet zo aardig, maar nu ik haar ieder morgen helemaal aflik en heb beloofd haar niet meer omver te lopen als we buiten spelen komt ze 's avonds lekker bij me op mijn kussen liggen. Het is hier fijn, mijn Nieuwe Familie woont hier helemaal tussen de weilanden. Het vrouwtje was helemaal verbaasd dat ik zo'n keurig opgevoede hond ben. Natuurlijk, als mensen zeggen; "Zit, Af, Blijf" dan doe ik dat gewoon....Ze wist zelfs dat ik van fietsen hield! Nou, dat heb ik laten zien hoor, ik heb haar vol gas over die polderwegen getrokken. Vrouwtje vond dat zo knap dat ze thuis eerst een halfuur op de bank moest gaan liggen.
Vrouwtje wandelt veel, en ik mag ieder dag los lopen of naast de fiets rennen. Mijn baasje is ook lief. Als hij uit zijn werk komt probeer ik altijd op zijn schoot te klimmen, daar moet iedereen erg om lachen. De kinderen hier zijn helemaal gek op me, ik word toch veel geknuffeld! Jammer dat de kinderen me niet uit mogen laten, ik sleep ze zo graag achter me aan het dorp door!
Ik ben hier nog niet helemaal gewend (vrouwtje denkt dat ik mijn Oude Familie soms nog mis...) en vind het erg jammer dat ik hier niet uit de prullenbak mag eten, de vaatwasser uit mag likken of op de bank mag liggen. Ook vind ik dat ze me wel meer eten mogen geven, weten ze niet dat ik veel meer honger heb dan andere honden?! Ieder uur een grote bak voer lijkt me wel wat. Ik sta ook altijd voor de kast met eten, maar het vrouwtje lacht me gewoon uit! Dus als ze even niet kijkt haal ik lekker alle lege (cola)flessen uit de kast en knaag die helemaal op....en als Anoek niet snel genoeg is pak ik lekker haar brokjes en kluiven ook af héhé.....
En ik zal een geheimpje verklappen; mensen kunnen niet goed lopen met die gladheid en sneeuw! Dus als het vrouwtje even niet oplet.....trek ik toch even hard aan die riem! Ze is al twee keer plat op haar gezicht gevallen. Dan sta ik toch stiekem in mezelf te lachen.......Vrouwtje kan toch hard mopperen zeg!
Vriendelijke Poot van Resty, en mijn kleine vriendin Anoek.
