Een klein berichtje van mij. Ik ben Skamander. Ik ben in februari van dit jaar bij mijn nieuwe bazinnetje in huis gekomen. Wel even wennen hoor. Mijn bazinnetje had 3 katten. Kun je na gaan. Twee van deze beesten waren en zijn heerlijk bang van mij. Maar er was een pikzwarte die al heeel oud was en gewoon maling aan mij had. Ook goed dan kijk je daar gewoon niet naar om. Na een poosje ging alles prima. Veel wandelen en knuffels doen het heel goed. Maar toen werd mijn bazinnetje heel erg ziek. Eerst zag ik haar helemaal niet meer en was er een meneer die in eens voor mij zorgde.Toen kwam er een heerlijk bed in de kamer en ja hoor daar was ook mijn bazinnetje weer. Het enige leuke hieraan was het bed, maar voor de rest was iedereen niet erg vrolijk. Er werd veel over mij gepraat dat begreep ik wel. Ik mocht toen een weekend mee naar de Ardennen (heerlijk was dat met negen mensen om je te verwennen) Op de terugweg bracht Marko mij bij heel aardige mensen met een hele grote tuin.
Ik ben daar een paar maanden wezen logeren omdat mijn vrouwtje nog niet voor mij kon zorgen.
Nu ben ik alweer een poos in mijn eigen huis. Vrouwtje is nog veel thuis dus veel naar buiten de bossen in. Ik ben dan wel erg smerig als we terug komen want er is altijd wel een hond in het bos die spelen wil. Maar dat vindt ze niet erg.
Ik vind het hier erg fijn. En ik denk dat mijn bazinnetje mij wel lief vindt.
Bazinnetje: Ja, Skamander is niet meer weg te denken uit mijn leven. Het is een schat. En hij lacht. Wat ik wel wist van mijn eerste dalmaat 30 jaar geleden maar door de jaren heen vergeten was.
Dikke poot van Skamander
