maandag 23 april 2012

Urai


Hallo allen! Hier een berichtje van Urai. Ik was zo eens een beetje aan het surfen op mijn eigen laptoppie en wat zie ik daar?! Allemaal leuke verhaaltjes over dalmatiërs die net als ik een geweldig thuis hebben gevonden! Ik dacht: "Daar mag ik niet bij ontbreken! Hier mijn verhaal......" Er was eens een bos, in dat bos woonde een hondje, hij was wit met zwarte vlekken. Het hondje was daar helemaal alleen, kende er niemand en voelde zich heel erg alleen.... Het hondje had ook geen eten en drinken, hoe moest hij toch aan lekkere hondenbrokken komen en vers water was daar al helemaal niet.....hij zag in de wei een paar soortgenoten, (alleen ietsje groter) zij stonden daar gras te eten, misschien was dat de oplossing! Dus begon het hondje te grazen....het smaakte in het begin niet lekker, later toen het hondje gewend was aan de smaak zou hij nog veel vaker lekker gaan grazen..... Op een dag was hij aan de wandel...ohh....wat zag hij daar...een schuur, zou daar misschien een bak met lekkere hondenbrokken staan.....hij glipte naar binnen en ging zachtjes op onderzoek uit...oh, wat hoorde hij daar...voetstappen....oh nee....nee.....ohh, hij was zo bang, dat zijn hele lichaamervan ging beven....en met een grote klap ging de deur dicht, hij schrok zich een hoedje en keek naar het raam...en hoorde een stem zeggen: "zo jongen, eindelijk hebben we je, nu nog het DIN-Fonds bellen"...wat zou dat betekenen...? Naeen paar uur viel het hondje van alle opwinding in slaap... Na een poosje schrok het hondje wakker....er waren mensen in de schuur, en ze probeerden het hondje te pakken, hij werd banger en banger...oh....als ze hem maar niks deden.. "hebbes"....hoorde hij één van de mensen zeggen, "zo, nu naar de dierenarts". Ze kletsten met elkaar over het hondje...hij hoorde het één en ander: "nee, ik zie geen tattoo, zou hij dan een chip hebben misschien, dat merken we wel bij de dierenarts...." Daar bleek het hondje onbekend te zijn..niemand wist wie hij was en waar hij vandaan kwam, ze bedachten zijn naam....Urai wat "zwerver" betekend in het Papiaments. Maanden later gaat bij het DIN-Fonds de telefoon, Freek nam op en stond de mensen te woord...zij waren op zoek naar een wit hondje met zwarte vlekken, en wat een toeval, daarvan waren er best veel bij het DIN-Fonds! Zij wilden heel gauw komen kijken, dat kon die middag al... Urai was het helemaal voor ze, hij zou worden opgenomen in een leuk gezin met twee kinderen en een poezenbeest, maar eerst nog even met elkaar kennismaken...toen wilde het gevlekte hondje toch het erf niet af...maar wat zag hij daar...hondenbrokken...ohh dat is wel lekker hoor, dus toen wilde hij best mee hoor... De mensen besloten helemaal voor hem te gaan! Dus sinds 06.06.2002 heeft Oersaai een nieuw huis en heeft het daar geweldig naar zijn zin, binnenkort gaan zij met z'n allen verhuizen naar een groter plekje, 300 meter van het IJsselmeer af, in Wervershoof, Oersaai heeft zijn eigen kamer in huis en een eigen website oersaai.nl Zie de foto van een gelukkig wit-zwart gevlekt hondje! High five van Urai (het gaat supergoed met Urai, en wij zijn nog steeds zeer gelukkig met hem!) Groetjes Daphne